Herkesin villada yaşadığı, banka hesaplarında milyon dolarların bulunduğu ve gelirin eşit olarak dağıtıldığı bir yer hayal edin. Bu, bilim kurgu romanı gibi gelse de, Çin’de böyle bir köy gerçekten var. Huaxi Köyü, dünyanın en zengin köyü olarak biliniyor ve burada yaşamak isteyenler için tek bir şart bulunuyor.
Oldukça yeni bir tarihe sahip olan köy 1950’lerin başında Wu Renbao’nun köy komünist parti komitesi sekreteri olarak atanmasıyla başladı. Bir nevi ülkemizdeki köy muhtarı görevi gören Renbao, 1969 yılında riskli bir karar verdi ve köye fabrika kurdu. Köyde tekstilden çeliğe kadar 12 şirket kurdu ve hatta Huaxi’yi 1998’de Çin borsasına soktu.
Fabrika kurulana kadar çiftçilikçe geçinen yaklaşık 600 kişiden oluşan köy halkı, bu ekonomik hamleyle birlikte tarımı bırakıp sanayiye atıldı. Ancak bu köyün yerlileri yalnızca işçi sınıfı olarak fabrikada çalışmadı. Huaxi’de yaşayan her birey, ‘Huaxi Village Corporation’ adlı şirketin hissedarı oldu. Köyde kurulan tüm şirketlerin gelirleri yüzde 20’lik bir payla yıl sonu köyün tüm sakinlerine dağıtıldı. Bu ekonomi modeliyle köyde fakir olan tek bir insan kalmadi, üstelik yerel halk milyonlarca dolarlik servete sahip oldu. yüzde 20’lik dilimin arta kalan payi da köyün ekonomisini kalkindirmak için kullaniliyor.
Bugün Huaxi’de villalarda yaşamak, lüks arabalara sahip olmak, evrensel sağlık ve eğitim hizmetinden yararlanmak, ücretsiz yemeklik yağ gibi ayrıcalıklardan yararlanan yaklaşık 2 bin kişi bulunuyor ve herkesin bankada 250 bin doları (yaklaşık 8 milyon TL) olduğu söyleniyor. Ancak katı sosyal kurallara uymak zorundalar. Kumar ve uyuşturucu kesinlikle yasak ve bar, kulüp, internet kafe veya karaoke salonu bulunmuyor. Aslında köy, halka açık eğlence noktaları olmaksızın insanların çalışıp eve gitmesi için tasarlandı.
Köyde yaşamak için tek şart var
Milliyet’te yer alna habere göre, Huaxi’yi terk eden her şeyini kaybedebilir. Zhejiang Zhixing hukuk firmasından Yuan Yulai adlı bir avukat, AFP’ye verdiği bir demeçte, “Köylüler zengin olsalar bile, köyü terk ederken kişisel varlıklarını alamazlar, bu nedenle varlıkların köylülere ait olup olmadığı şüphelidir“ dedi.
Köylülerin bankadaki paralarını da kullanmak için izin almaları gerekiyor. Paralarını çekerlese yine, köy içinde bir mülk ya da arsa almak için kullanmak zorundalar. Eğer böyle kullanmazlarsa bankalarından para çekmelerine izin verilmiyor. Burada ne kadar zengin olursanız olun, mal varlığınızı köyden dışarı çıkartamıyorsunuz.
Ancak kalanlar için olanaklar oldukça zorlu ve tek bir şart var. Herkes ‘köyün iyiliği için’ hafta sonları dahil haftanın yedi günü çalışmak zorunda özellikle de şehrin sanayi fabrikalarında.
Köyün gelirinin yaklaşık üçte biri demir-çelik endüstrisinden geliyor. Huaxi, Hindistan ve Brezilya’dan hammadde ithal ediyor ve ardından ürünlerini kırktan fazla ülkeye ihraç ediyor. Diğer bir kısım ise ağırlıklı olarak Huaxi’li kadınların dikiş makinelerinde çalıştığı tekstil fabrikasından geliyor.
Köyün şu anda 80 fabrikası var ve komşu köyleri de içine alacak şekilde genişledi. İşçilerin hepsi bölge sakini değil; on binlerce kişi, çelik ve tekstil fabrikalarının yanı sıra turizm endüstrisinde çalışmak için Huaxi’ye geliyor. Dışarıdan gelenler bu köyün yerlilerine sunduğunu iddia ettiği muhteşem lükslerden paylarını almıyorlar. Her yıl tahminen 2 milyon turist bu küçük Çin köyüne ‘örnek sosyalist köyü’ görmek için geliyor.
Her yerde marş çalıyor
Nerede olursanız olun her yerde köy marşı çalışıyor. Megafonlar ve hoparlörler üzerinden yayınlandığı için Huaxi’nin “Huaxi’nin üzerindeki gökler Komünist partinin gökleridir, Huaxi ülkesi sosyalizmin ülkesidir” temasından kaçmak çok zor oluyor. Avrupa tarzı model evler ve villaların hepsi aynı göründüğü bu köy, Amerikan banliyölerine benzetiliyor.
Elbette köyün her bölgesi lüks değil. Gösterişli villaların ve apartmanların dışında halka açık yıkık bir park, birkaç sıra dükkan ve bir pazar var. Ayrıca birkaç giyim mağazası, bazı düşük bütçeli restoranlar da var. Çin’in en zengini olmakla övünen bir köyde, zengin sakinlere hitap eden çok az mağaza var. Huaxi’yi kuran Wu Renbao 2013’ün mart ayında vefat ettiğinde şehrin üzerinde bir helikopterin uçtuğu 20 araçlık bir cenaze töreniyle yas tutuldu.
